Μαθήματα

Εισαγωγή στην ορυκτολογία. Γενικές έννοιες. Ιστορική αναδρομή. Αρχές Κρυσταλλογραφίας και Κρυσταλλοχημείας. Κρυσταλλογραφία (κρυσταλλική δομή, μοναδιαία κυψελίδα και κρυσταλλικό πλέγμα, κρυσταλλογραφικά συστήματα & κρυσταλλικές τάξεις, δείκτες, συμμετρία κρυστάλλων, κ.α.). Βασικές έννοιες διαγραμμάτων φάσεων, διαγράμματα φάσεων ενός συστατικού (απλά συστήματα), δύο (δυαδικά συστήματα) & τριών συστατικών (τριαδικά συστήματα). Συμφύσεις και διδυμίες-πολυδυμίες. Ανάπτυξη κρυστάλλων και ορυκτών (κρυστάλλωση). Επίταξη, τοπόταξη, απόμειξη. Ατέλειες στη δομή των πραγματικών κρυστάλλων. Ακτίνες-Χ και μελέτη υλικών & ορυκτών με περίθλαση ακτίνων-Χ (XRD) σκόνης (νόμος του Bragg, διαγράμματα ακτίνων-Χ).

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Συναρτήσεις μιας μεταβλητής - Εκθετικές, Τριγωνομετρικές, Υπερβολικές συναρτήσεις - Αντίστροφες συναρτήσεις - Όρια και συνέχεια συναρτήσεων - Παράγωγος συνάρτησης - Γεωμετρική ερμηνεία της έννοιας της παραγώγου – Βασικοί κανόνες παραγώγισης – Κανόνας αλυσιδωτής παραγώγισης – Παραγώγιση πεπλεγμένης συνάρτησης - Διαφορικά συναρτήσεων – Μελέτη συναρτήσεων: Μονοτονία, κυρτότητα, ακρότατα συναρτήσεων – Αόριστα Ολοκληρώματα – Κανόνες Ολοκλήρωσης – Ολοκλήρωση με αντικατάσταση – Αθροίσματα Riemann – Ορισμένα Ολοκληρώματα - Θεώρημα μέσης τιμής - Θεμελιώδη Θεώρηματα - Ορισμένη ολοκλήρωση με αντικατάσταση - Εύρεση εμβαδών - Υπολογισμός όγκων και μηκών - Υπερβατικές συναρτήσεις – Διαφορικές εξισώσεις πρώτης τάξης - Τεχνικές ολοκλήρωσης: Κύριοι τύποι ολοκλήρωσης, Ολοκλήρωση κατά μέρη (παράγοντες) , Μερικά κλάσματα (Ρητές συναρτήσεις), Τριγωνομετρικές αντικαταστάσεις, Δυνάμεις τριγωνομετρικών συναρτήσεων – Ο κανόνας του L’Hôpital - Καταχρηστικά (γενικευμένα) ολοκληρώματα - Σύγκλιση ολοκληρωμάτων – Εισαγωγή σε Ακολουθίες και Σειρές.

Συναρτήσεις μιας μεταβλητής - Εκθετικές, Τριγωνομετρικές, Υπερβολικές συναρτήσεις - Αντίστροφες συναρτήσεις - Όρια και συνέχεια συναρτήσεων - Παράγωγος συνάρτησης - Γεωμετρική ερμηνεία της έννοιας της παραγώγου – Βασικοί κανόνες παραγώγισης – Κανόνας αλυσιδωτής παραγώγισης – Παραγώγιση πεπλεγμένης συνάρτησης - Διαφορικά συναρτήσεων – Μελέτη συναρτήσεων: Μονοτονία, κυρτότητα, ακρότατα συναρτήσεων – Αόριστα Ολοκληρώματα – Κανόνες Ολοκλήρωσης – Ολοκλήρωση με αντικατάσταση – Αθροίσματα Riemann – Ορισμένα Ολοκληρώματα - Θεώρημα μέσης τιμής - Θεμελιώδη Θεώρηματα - Ορισμένη ολοκλήρωση με αντικατάσταση - Εύρεση εμβαδών - Υπολογισμός όγκων και μηκών - Υπερβατικές συναρτήσεις – Διαφορικές εξισώσεις πρώτης τάξης - Τεχνικές ολοκλήρωσης: Κύριοι τύποι ολοκλήρωσης, Ολοκλήρωση κατά μέρη (παράγοντες) , Μερικά κλάσματα (Ρητές συναρτήσεις), Τριγωνομετρικές αντικαταστάσεις, Δυνάμεις τριγωνομετρικών συναρτήσεων – Ο κανόνας του L’Hôpital - Καταχρηστικά (γενικευμένα) ολοκληρώματα - Σύγκλιση ολοκληρωμάτων – Εισαγωγή σε Ακολουθίες και Σειρές.

Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η διδασκαλία βασικών αρχών προγραμματισμού Η/Υ για την επίλυση ενός προβλήματος - Εισαγωγή σε αλγορίθμους - Δομημένος προγραμματισμός -  Προγραμματισμός σε FORTRAN και Python  – Δομή: αριθμητικές πράξεις, τελεστές, εντολές συνθήκης και διακλάδωσης, δημιουργία βρόχων, πίνακες, συναρτήσεις, αρχεία, προχωρημένες δομές. Υποπρογράμματα - Τοπικές και μη μεταβλητές

Πατήστε κάτω στις πληροφορίες για να δείτε την ύλη του μαθήματος για τις εξετάσεις

Οι στόχοι του εργαστηριακού μαθήματος είναι οι φοιτητές:

• Να αποκτήσουν δεξιότητες σχετικά με τη σύνθεση μιας απλής πειραματικής διάταξης.
• Να διαγνώσουν και να κατανοήσουν τη σύνδεση θεωρίας-πειράματος μέσα από την διαδικασία διεξαγωγής και επεξεργασίας των μετρήσεων των πειραμάτων.
• Να ερμηνεύουν και να κρίνουν τα αποτελέσματά τους εξάγοντας  ορθά συμπεράσματα.
• Να προσδιορίζουν το πειραματικό σφάλμα των εργαστηριακών μετρήσεων.
• Να αναλύουν πειραματικά δεδομένα κάνοντας χρήση μεθόδων βέλτιστης προσαρμογής δεδομένων σε γραμμικές εξισώσεις.
• Να χαράσσουν σωστές γραφικές παραστάσεις με την χρήση χιλιοστομετρικού χαρτιού (μιλλιμετρέ).
• Να μπορούν να συγγράφουν μια εμπεριστατωμένη εργαστηριακή αναφορά με τη μορφή μιας μικρής ερευνητικής εργασίας.

Εισαγωγή σε αλγορίθμους – Δομημένος προγραµµατισµός – Ανάπτυξη ορθών και γρήγορων αλγορίθμων –

Κύρια χαρακτηριστικά σύγχρονων γλωσσών προγραµµατισµού – Υλοποίηση στη γλώσσα Python (Εντολές

εισόδου/εξόδου δεδομένων, χρήση μεταβλητών δεδομένων, αριθμητικές πράξεις, επαναληπτικές

διαδικασίες, δομές ελέγχου, πίνακες, χρήση αρχείων δεδομένων, υποπρογράμματα και συναρτήσεις) και στο

υπολογιστικό περιβάλλον της MATLAB (Εισαγωγή μεταβλητών, Μfiles, Συναρτήσεις, Πίνακες, Πολυώνυμα,

Γραφήματα. Συμβολικές Μεταβλητές και πράξεις, Παράγωγοι, Ολοκληρώματα. Χρήση τού Symbolic Math

Toolbox).

Εργαστήρια: Εργαστηριακές ασκήσεις με χρήση υπολογιστικών συστημάτων σε περιβάλλον τύπου Unix -

Προγραμματισμός με χρήση της γλώσσας Python (δύο ώρες εβδομαδιαίως για έξι εκπαιδευτικές εβδομάδες)

και του υπολογιστικού περιβάλλοντος MATLAB (δυο ώρες εβδομαδιαίως για έξι εκπαιδευτικές εβδομάδες).

Το μάθημα του «ΣΧΕΔΙΟΥ» είναι υποχρεωτικό μάθημα του 1^ου εξαμήνου της Σχολής ΜΗΧΟΠ.

   Οι διαλέξεις του μαθήματος σκοπό έχουν: πρώτο να «γνωρίσουν» στους φοιτητές τις αρχές του σχεδιασμού, δεύτερο να αντιληφθούν το Τεχνικό Σχέδιο, ως τη γλώσσα επικοινωνίας όλων των Τεχνικών κάθε ειδικότητας και τρίτο να γνωρίσουν τις συνάφειες αλλά και τις διαφορές στη θεματολογία και την απόδοση των άλλων βασικών ειδών του Τεχνικού Σχεδίου.

  Διάρθρωση του μαθήματος:

1^ο) Βασικές  γνώσεις του Τεχνικού Σχεδίου:

     Όργανα σχεδίασης, Γραμμογραφία, Διαστασιολόγηση, Συμβολισμοί –   Τυποποίηση, Κλίμακες.

2^ο) Βασικές αρχές Ευκλείδιας Γεωμετριας & Στερεομετρίας,

3^ο) Εξοικείωση με το δισδιάστατο από το τρισδιάστατο χώρο:

      Απεικόνιση στα προβολικά επίπεδα.

     Όψεις,  Τομές -  Βοηθητικές τομές, Κατόψεις.

   4^ο) Εξοικείωση με το τρισδιάστατο χώρο από το δισδιάστατο:

     Αξονομετρικό  - Προοπτικό.

 Ανίχνευση και απόδοση των βασικών ειδών του τεχνικού Σχεδίου:

1^ο) Το Μηχανολογικό Σχέδιο:

      Αρχές σχεδιασμού, συμβολισμοί, Σχεδίαση μηχανολογικών εξαρτημάτων

2^ο) Το Αρχιτεκτονικό Σχέδιο:

      Αναγνώριση και ανάγνωση ενός αρχιτεκτονικού σχεδίου:

      Κάτοψη – Τομές – Όψεις, Αξονομετρική απεικόνιση.

      Σχεδίαση απλού αρχιτεκτονικού σχεδίου .

3^ο) Το Τοπογραφικό Σχέδιο:

      α) Βασικοί ορισμοί και έννοιες

Η φυσική Γήινη επιφάνεια, Προβολές , Απεικονίσεις, Συντεταγμένες σημείων, Ανάγνωση τοπογραφικού χάρτη, Τοπογραφικά σύμβολα και συμβολισμοί, Αναφορά στα τοπογραφικά όργανα, Κλίμακες.

      β) Απόδοση Τοπογραφικού Διαγράμματος

Κάναβος ορθογωνίων συντεταγμένων, Απεικόνιση σημείων. Τεχνική απόδοσης των ισοϋψών  καμπυλών. Ανάγνωση τοπογραφικού χάρτη. Εμβαδομετρήσεις.

      Σχεδίαση και εμβαδομέτρηση τοπογραφικού διαγράμματος.

Η πορεία εκμάθησης περιλαμβάνει:

α) Τη κατανόηση, εξοικείωση των παραπάνω μέσα από τις  διαλέξεις και την εξάσκηση των φοιτητών με σχεδιασμό στην αίθουσα υπό την επίβλεψη του διδάσκοντα.

β) Την εξάσκηση κατ’ ιδία των φοιτητών με εργασίες που δίδονται σταδιακά και τη δημιουργία “πορταφόλιο” εργασιών.

Η εξέταση του μαθήματος γίνεται με γραπτές  εξετάσεις και τη παρουσίαση του “πορταφόλιο” των εργασιών, που θα ελεγχθεί για την πληρότητα περιεχομένου και την ακρίβεια εκτέλεσης των εργασιών .  

Ο σκοπός του µαθήµατος είναι η εισαγωγή και εκπαίδευση των νέων φοιτητών στην κλασική φυσική της μηχανικής. Αν και οι περισσότερες έννοιες είναι ήδη γνωστές από το Λύκειο, στο συγκεκριµένο µάθηµα δίνεται έµφαση στη διασαφήνιση των φυσικών νόµων, στη χρήση διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισµού στη λύση των ασκήσεων, καθώς και στη σύνδεση της θεωρίας µε το πείραµα. Η φυσική παρουσία στις διαλέξεις της θεωρίας δεν είναι υποχρεωτική. Η εμπειρία όμως έχει δείξει ότι η παρακολούθηση βοηθά ιδιαίτερα στην κατανόηση εννοιών και στην καλύτερη επίδοση στις εξετάσεις. Η ύλη του μαθήματος θα καλυφθεί σε 13 εβδομάδες.

Έργο και Ροπή δύναμης, Ισορροπία 2D, Κίνηση 2D, αντίσταση κίνησης, ελαστικότητα, Αρχή Pascal, Υδραυλικό πιεστήριο, Εξίσωση Bernouli, είδη κυμάτων, ενέργεια κύματος, ηχητικά κύματα, συντονισμός κυμάτων, φαινόμενο Doppler, θερμική διαστολή, απορρόφηση θερμότητας από στερεά και υγρά, αλλαγή φάσεων ύλης, μηχανισμοί διάδοσης θερμότητας.