Περιγραφή / Περιεχόμενο μαθήματος
Το αντικείμενο του μαθήματος και στο δεύτερο εξάμηνο είναι η γνωριμία και η κατανόηση της εικαστικής γλώσσας, καθώς και η κατάκτηση των εικαστικών εκφραστικών μέσων και αποτελεί συνέχεια της διδασκαλίας του πρώτου εξαμήνου.
Για την κατάκτηση των εικαστικών εκφραστικών μέσων, έχει μεγάλη σπουδαιότητα, η πρακτική εκείνη, η οποία επιτρέπει, την διαρκή άμβλυνση της όρασης, μέσα από την παρατήρηση του ορατού κόσμου, και την προσπάθεια απεικόνισης του. Για τον λόγο αυτό, η διδασκαλία του μαθήματος των εικαστικών επικεντρώνεται στο σχέδιο από φυσικά πρότυπα.
Στην διδασκαλία του εξαμήνου συμπεριλαμβάνετε σειρά διαλέξεων με έργα που ξεκινούν από την εποχή που ο άνθρωπος σχεδίαζε στον τοίχο της σπηλιάς του ως τις μέρες μας, δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστούν οι δημιουργοί και τα έργα τους, έτσι ώστε o μαθητής να μάθει να διακρίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των έργων κάθε εποχής, το είδος της αρμονίας που προσπάθησε να πετύχει κάθε γενιά καλλιτεχνών, το πως ερμήνευσε το χώρο, πως έπλασε τη φόρμα πως χειρίστηκε το φως, πως απέδωσε τους τόνους, πως οργάνωσε την σύνθεση κ.τ.λ.
Το μάθημα έχει εργαστηριακό χαρακτήρα και η παρουσία και συμμετοχή τον μαθητών είναι υποχρεωτική.
Η αξιολόγηση γίνεται στο τέλος κάθε εξαμήνου από την παρουσίαση του συνόλου των ασκήσεων που πραγματοποίησε ο κάθε φοιτητή.
Στόχος του μαθήματος είναι να αντιμετωπισθεί το σχέδιο, όχι ως μια άσκηση ιδιαίτερης επιδεξιότητας, αλλά ως ένα οικοδόμημα όπου, όλα τα διαφορετικά μέρη του, παίζουν το ρόλο τους μέσα στο σύνολο. Ακόμα να μπορέσει να αντιληφτεί ο φοιτητής, ότι σχεδιάζω, σημαίνει προσδιορίζω μια ιδέα, ότι το σχέδιο είναι ο προσδιορισμός της οπτικής σκέψης, να κατανοήσει ότι, όταν βλέπει κανείς κάτι, και προσπαθεί να το αναπαραστήσει, αυτό συνεπάγεται ότι του παραχωρεί μια θέση μέσα στο σύνολο: μία θέση στο χώρο, κάποιο βαθμό στην κλίμακα του μεγέθους, της φωτεινότητας, της έντασης, η της απόστασης, ότι ακόμα και μια πολύ απλή διάταξη γραμμών επηρεάζει και επηρεάζεται από την δομή του χώρου που την περιβάλει. Να μάθει να αναζητά την μορφή μέσα από το πιο κανονικό, συμμετρικό, γεωμετρικό σχήμα, που είναι εφικτό, κάθε φορά, προχωρώντας από τις πιο απλούστερες διατάξεις σε προοδευτικά πολυπλοκότερες, προσπαθώντας να απεικονίσει τον πλούτο της πραγματικής ύπαρξης. Να κατανοήσει ότι σχέδιο σημαίνει, ακρίβεια στις σχέσεις μεταξύ τον μορφών και των χώρων που τις διαχωρίζουν. Αναζητώντας την ισορροπία στην σύνθεση να αντιληφθεί ότι κάθε προσπάθεια για ενότητα και τάξη, ανάμεσα στις γραμμές, στα σχήματα, τους τόνους, την θέση τους, και την κατεύθυνση τους, είναι δυνατή όταν ο ρόλος κάθε εικονιζόμενου στοιχείου ιδωθεί μέσα στο σύστημα ισορροπίας του όλου, και προσλαμβάνει το χαρακτήρα της «αναγκαιότητας» σε όλα τα μέρη του.